Op Mallorca zien veel mensen zich genoodzaakt meerdere banen aan te nemen om de stijgende huurprijzen en kosten van levensonderhoud te kunnen betalen. Dit werpt een licht op de onderliggende oorzaken en gevolgen.
Uit een recent onderzoek van het Randstad Instituut blijkt dat ongeveer 84,2 procent van de werkende bevolking op de Balearen tijdelijk meerdere banen heeft. Dit percentage ligt aanzienlijk boven het Spaanse gemiddelde en is een nationaal record.
Deze statistische realiteit wordt weerspiegeld in het dagelijks leven in Palma, Port de Sóller en de kleinere supermarkten op het eiland. De redenen hiervoor zijn zowel eenvoudig als belastend: stijgende huurprijzen, de omvorming van woonruimte tot vakantieappartementen en hogere kosten van levensonderhoud (elektriciteit, water, voedsel) vormen een aanzienlijke belasting voor de inwoners.
Daar komen nog de specifieke kenmerken van de eilandeconomie bij: seizoenswerk, talrijke deeltijdcontracten en lonen die vaak nauwelijks voldoende zijn om van te leven. Wie ’s ochtends in een restaurant werkt, ’s middags schoonmaakt en ’s avonds taxi rijdt, doet dat dus niet voor zijn plezier.
Een verpleegster uit Son Ferrer, die sinds twee jaar ook in een callcenter werkt, vertelt dat ze uitgeput is, maar zonder het extra inkomen niet zou kunnen overleven. Dergelijke uitspraken zijn geen zeldzaamheid. In vergelijking met Duitsland zijn er verschillen: hoewel de kosten van levensonderhoud zonder huur in Spanje vaak lager zijn, is de werkelijke koopkracht van veel werknemers lager.
Hogere minimumlonen, stabielere sociale uitkeringen en deels gematigder huurprijzen op het vasteland verminderen daar de noodzaak van meerdere banen. De meervoudige belasting heeft merkbare gevolgen: uitputting, minder vrije tijd en sociale spanningen.
Ongeveer een kwart van de ondervraagden meldt aanzienlijke stress en sommigen zien negatieve gevolgen voor hun gezondheid en relaties. Daar komt nog de onzekerheid van veel bijbanen bij, die vaak informeel of seizoensgebonden zijn en onvoldoende sociale zekerheid bieden.
Het eiland leeft van het toerisme, wat op zich niet negatief is. Maar als het resultaat drie banen in plaats van levenskwaliteit is, is er iets mis. Er zijn oplossingen nodig die verder gaan dan kortetermijnloonsverhogingen: betaalbare huisvesting, betrouwbaardere arbeidscontracten en een sociaal vangnet dat het mogelijk maakt om van één baan te leven.
Bron: agentschappen
